Podcasts
Σεπτέμβριος
08.09.2020
#σανσήμερα το 1946, γεννήθηκε Τουρκοαμερικανός βιοχημικός και μοριακός βιολόγος Aziz Sancar.
Το 2015, του απονεμήθηκε Νόμπελ Χημείας, μαζι με τους Tomas Lindahl και Paul L. Modrich για τις μελέτες τους στους μηχανισμους επιδιόρθωσης του DNA των κυττάρων. Έθεσαν θεμελιώδη ερωτήματα που αφορούν τη διατήρηση της γενετικής πληροφορίας: π.χ. πώς το DNA παραμένει άθικτο παρά την καθημερινή έκθεσή μας σε εξωτερικές «επιθέσεις», όπως η υπεριώδης ακτινοβολία και οι καρκινογόνες ουσίες; Οι ανακαλύψεις τους ή οι παρατηρήσεις τους βρίσκουν πρακτική εφαρμογή στην ανάπτυξη νεων θεραπειων για διάφορες ασθένειες, όπως ο καρκίνος.
Ο Sancar αυτή τη στιγμή είναι καθηγητής στο τμήμα βιοχημείας και βιοφυσικής στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας οπου είχε γίνει δεκτός ως λέκτορας έπειτα από μια περίοδο 50 αιτήσεων σε πανεπιστήμια, με το συγκεκριμένο να είναι το μόνο που είχε ανταποκριθει θετικά. Εχει δηλώσει ότι η προφορά του στα αγγλικά είχε φέρει εμπόδια στη σταδιοδρομία του ως λέκτορας. Αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα επιμονης και επιτυχιας , με σημαντική συνεισφορά στην κατανόηση της λειτουργίας των κυττάρων, ενώ είναι ο δεύτερος Τούρκος νομπελίστας παγκοσμιως.
21.09.2020
#σανσήμερα το 1886 γεννήθηκε ο Γάλλος Βακτηριολόγος Charles Jules Henry Nicolle που τιμήθηκε με τον Νόμπελ Ιατρικής για την συνδρομή του στη μελέτη μετάδοσης του επιδημικού τύφου μέσω των ψειρών.
Ο Charles Nicolle παρατήρησε σε ασθενείς με τύφο ότι ενώ μετέδιδαν την ασθένεια σε άλλους ανθρώπους, τα ρούχα τους, που ήταν γεμάτα ψείρες, χειροτέρευαν την κατάσταση της υγείας τους. Για να δοκιμάσει την υπόθεση ότι ο τύφος μεταδίδεται μέσω του τσιμπήματος της ψείρα, μόλυνε χιμπατζήδες με τύφο και μάζευε ψείρες από το τρίχωμά τους. Στη συνέχεια, με τις ψείρες που μάζεψε, μόλυνε νέους υγιείς χιμπατζήδες, που εμφάνισαν τύφο μετά από μερικές μέρες.
Εκτός από τον τύφο, μελέτησε ασθένειες που μεταδίδονται στον άνθρωπο από τα ζώα, όπως η τοξοπλάσμωση που μπορει να μεταδοθεί στον άνθρωπο από τις γάτες.
23.09.2020
#σανσήμερα το 1880, γεννήθηκε ο John Boyd Orr, ο άνθρωπος που μας φανέρωσε γιατί τα παιδιά πρέπει να καταναλώνουν γάλα. Πρόκειται για επιστήμονα που βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης για το έργο του, με κύρια ενασχόλησή του την βελτίωση των διατροφικών συνθηκών.
Ο John Boyd Orr σπούδασε δάσκαλος και αφού εργάστηκε μερικά χρόνια στην εκπαίδευση, επέστρεψε στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης για να σπουδάσει Βιολογία και Ιατρική. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του εργάστηκε για λίγο ως ιατρός, και ακολούθως στράφηκε στην έρευνα μελετώντας τον υποσιτισμό, τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών, καθώς και την επίδραση της πρόσληψης νερού στον μεταβολισμό του ανθρώπου.
Κατά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο συνέβαλε στη βελτίωση των συνθηκών Υγιεινής στις περιοχές που υπηρέτησε. Το 1927, μίλησε για την διατροφική αξία του γάλακτος συσχετίζοντάς το με τις επιδόσεις των μαθητών στο σχολείο. Αποτέλεσμα της μελέτης του αυτής ήταν να δωρεάν διανομή γάλακτος στα σχολεία της Βρετανίας. Με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ανέλαβε γενικός γραμματέας του νεοσύστατου οργανισμού τροφίμων και Γεωργίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και συνέβαλλε στη βελτίωση των συνθηκών διατροφής και στην έλλειψη τροφίμων μετά τον πόλεμο.
28.09.2020
#σανσήμερα το 1852, γεννήθηκε ο γάλλος χημικός Ferdinand Frederick Henri Moissan, ο επιστήμονας πίσω από την απομόνωση του φθορίου.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Νομπέλ Χημείας (1906) «για τη μελέτη και απομόνωση του στοιχείου φθόριο, και για τον ηλεκτρικό λέβητα που πήρε το όνομά του». Παρόλο που η ύπαρξη του φθορίου ήταν γνωστή, όλες οι προσπάθειες των επιστημώνων για την απομόνωσή του είχαν αποτύχει ως τότε, με ορισμένους να έχουν καταλήξει στον θάνατο την ώρα των πειραμάτων.
Ο Moissan τελικώς πέτυχε την παραγωγή φθορίου και ανακάλυψε πολλές χημικές ενώσεις του, με έναν τρόπο που ακόμη και σήμερα παραμένει ο ίδιος για την παραγωγή του φθορίου. Να σημειωθεί ότι την περίοδο που επικεντρώθηκε στην παραγωγή του φθορίου, χρησιμοποιούσε διάφορα εργαστήρια, καθώς δεν είχε δικό του χώρο.
Τελικά, Ο Henri Moissan διατέλεσε καθηγητής τοξικολογίας σε γαλλικά πανεπιστήμια υψηλούς φήμης, ενώ είναι ο πρώτος Γάλλος χημικός στην Ιστορία που τιμήθηκε με Βραβείο Νόμπελ Χημείας.
12.09.2020
#Σανσημερα το 1897 γεννήθηκε η Γαλλίδα φυσικός και χημικός Irene Joliot-Curie, μέλος της οικογένειας με τα περισσότερα βραβεία Νόμπελ.
Της απονεμήθηκε Νόμπελ Χημείας το 1935 μαζί με τον σύζυγό της Frederic Joliot- Curie, για την ανακάλυψη της τεχνητής ραδιενέργειας. Το 1933 ανακάλυψαν μαζί το ακριβές βάρος του νετρονίου.
Η Joliot-Curie, εκτός από επιστήμονας, είχε δράση στην πολιτική καθώς ήταν η πρώτη γυναίκα βουλευτής στην γαλλική κυβέρνηση. Ως πολιτικός αντιτάχθηκε του φασισμού.
Απεβίωσε το 1956 από οξεία λευχαιμία σχετιζόμενη με την έρευνά της σε ραδιενεργά υλικά. Η Joliot-Curie, όπως και η μητέρα της, Marie Curie, αποτελούν γυναίκες επιστήμονες έμπνευση για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
22.09.2020
#σανσήμερα το 1901 γεννήθηκε ο Καναδός φυσιολόγος, γιατρός και ερευνητής Charles Brenton Huggins.
Τιμήθηκε με Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας το 1966, μαζί με τον Αμερικανό ιολόγο Francis Peyton Rous, καθώς ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε ορμόνες για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη. Οι μελέτες του άνοιξαν τον δρόμο για την χρήση ορμονών σε ορισμένες μορφές καρκίνου καθώς και απέδειξαν για πρώτη φορά στην ιστορία ότι ο καρκίνος μπορεί να θεραπευτεί με χρήση χημικών.
24.09.2020
#σανσήμερα το 1898, γεννήθηκε ο Αυστραλός φαρμακολόγος και παθολογοανατόμος Howard Florey. Πρόκειται για ένα από τα άτομα πίσω από την ανακάλυψη της πενικιλίνης, του πρώτου αντιβιοτικού ευρείας χρήσης.
To 1945 μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής με τον Sir Ernst Chain και τον Sir Alexander Fleming για την ανακάλυψη και αξιοποίηση της πενικιλίνης. Ο Florey μαζι με τον Chain την χορήγησαν για πρώτη φορά σε ασθενή το 1941.
Λόγω ποσοτικής έλλειψης του αντιβιοτικού, η μελέτη στράφηκε αρχικά στα παιδιά τα οποία απαιτούσαν μικρότερες ποσότητες του φαρμάκου συγκριτικά με τους ενήλικες. Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η παραγωγή πενικιλίνης πέρασε σε βιομηχανική κλίμακα, λύνοντας το πρόβλημα έλλειψής της, και σώζοντας εκατομμύρια ζωές.
29.09.2020
#σανσήμερα γεννήθηκε ο βρετανός βιοχημικός Peter Dennis Mitchell.
Το 1978 τιμήθηκε με Νόμπελ Χημείας για την συμβολή του στην κατανόηση του μηχανισμού σύνθεσης του βιολογικού μορίου παραγωγή ενέργειας στο σώμα μας, της τριφωσφορικής αδενοσίνης (μόριο ATP, Adenosine TriphosPhate). Μέχρι τη δεκαετία των ‘60, τα μόρια ATP ήταν γνωστά ως τα «νομίσματα ενέργειας» των οργανισμών, αλλά ήταν άγνωστο πώς συντίθενται και αποσυντίθενται ώστε οι αερόβιοι οργανισμοί να λαμβάνουν την ενέργειά τους από τις τροφές.
Ο Mitchell απέδειξε πώς ακριβώς ο μηχανισμός της οξειδωτικής φωσφορύλίωσης, οδηγεί στην σύνθεση των μορίων ATP.
Τα μόρια ΑΤΡ ενεργούν ως βραχυπρόθεσμες «βιολογικές μπαταρίες» οι οποίες διατηρούν την ενέργεια μέχρι αυτή ν΄ απαιτηθεί αυτή σε διάφορες βιολογικές διεργασίες, όπως η συστολή των μυών. Να σημειωθεί ότι ένα ενεργό κύτταρο απαιτεί περισσότερα από δύο εκατομμύρια τέτοια «νομίσματα» ανά δευτερόλεπτο προκειμένου να λειτουργήσει ο βιοχημικός του μηχανισμός.