#σανσήμερα, στις 6 Φεβρουαρίου του 1892, γεννήθηκε ο Αμερικανός φυσιολόγος William Parry Murphy. Βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής του 1934, μαζί με τους George Richards Minot και George Hoyt Whipple για την έρευνά τους πάνω στην μακροκυτταρική κακοήθη αναιμία και τη θεραπεία της.

 

Γεννημένος στο Stoughton Wisconsin των ΗΠΑ, αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Oregon το 1914, ενώ αργότερα εργάστηκε ως βοηθός εργαστηρίου στην Ιατρική στο Τμήμα Ανατομίας του ίδιου πανεπιστημίου. Το 1922, αποφοίτησε από την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Harvard, στο οποίο και φοίτησε με την υποτροφία William Stanislaus Murphy. Υπήρξε λέκτορας της Ιατρικής σχολής του Harvard ενώ κάποια χρόνια αργότερα έγινε Ομότιμος καθηγητής.

 

Ο William P. Murphy, εξάσκησε για λίγο την ιατρική και αργότερα εστίασε τα ενδιαφέροντά του στον σακχαρώδη διαβήτη και στις ασθένειες του αίματος. Ορόσημο στην έρευνά του αποτέλεσε η ενασχόλησή του με την αναιμία, και πιο συγκεκριμένα με την κακοήθη μορφή της, και σε συνεργασία με τους Minot και Whipple εργάστηκαν στην ανάπτυξη θεραπειών. Παρατηρώντας πως η αυξημένη κατανάλωση συκωτιού στην διατροφή των σκύλων οδηγούσε σε αύξηση των κυττάρων του αίματος, ανήγαγαν την παρατήρηση αυτή στους ασθενείς της κακοήθους αναιμίας. Οι ασθενείς παρουσιάζαν βελτίωση  λόγω της αυξανόμενης κατανάλωσης συκωτιού στη διατροφή τους. Έτσι, άνοιξαν τον δρόμο και στη συσχέτιση του ήπατος με τον σχηματισμό της κακοήθους αναιμίας, λόγω έλλειψης ενός άγνωστου εως τότε παράγοντα, ο οποίος αργότερα φάνηκε να είναι η γνωστή σε όλους μας Β12.

 

Με πλήθος βραβεύσεων στο ενεργητικό του, όπως το βραβείο Cameron του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, αποτέλεσε λαμπρό παράδειγμα ερευνητή, καθώς μέσα από μια του παρατήρηση συνέβαλε καταλυτικά στην εξέλιξη της επιστήμης.