top of page

Ιανουάριος

01.01.2021

%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%

#σανσήμερα, στις 01 Ιανουαρίου του 1941, γεννήθηκε ο Βρετανός Βιολόγος Sir Martin J. Evans. O Evans τιμήθηκε με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 2007 μαζί με τους M. Capecchi και O. Smithies. Ο λόγος της βράβευσής τους ηταν η ανάπτυξη εφαρμογών που στοχεύουν στα γονίδια, η χρήση εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων για τη δημιουργία γονιδιακών τροποποιήσεων σε ποντίκια, καθώς και οι προσπάθειες ανάπτυξης νέων θεραπειών για ασθένειες στον άνθρωπο. Ο Evans μαζί με τον Μ. Kaufman ήταν οι πρώτοι που καλλιέργησαν εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα ποντικών στο εργαστήριο με επιτυχία (1981).

Έχει δηλώσει ότι αποδίδει το πάθος του για την επιστήμη στην αγάπη που ανέπτυξε για αυτή από μικρός, μέσω των παιδικών βιβλίων επιστήμης, την ενθάρρυνση από τους γονείς του και ένα χριστουγεννιάτικο δώρο που είχε λάβει κάποτε: ένα ηλεκτρικό σετ για την πραγματοποίηση πειραμάτων.

09.01.2021

John Craig Venter (19).png

#σανσήμερα, στις 9 Ιανουαρίου 1868, γεννήθηκε ο Δανός Χημικός Søren Peter Lauritz Sørensen, που έμεινε στην ιστορία για την δημιουργία της κλίμακας του pH, με την οποία μετράμε πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι ένα διάλυμα.

Ξεκίνησε ως φοιτητής ιατρικής, όμως επηρεάστηκε από τον χημικό καθηγητή του Sophus Mads Jørgensen, και άλλαξε κατεύθυνση σπουδών. Το 1899 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη χημεία, υπό την εποπτεία του καθηγητή του Sophus Mads Jørgensen. Από το 1901 έως το 1938, υπηρέτησε ως διευθυντής του Εργαστηρίου Carlsberg, όπου μελέτησε αμινοξέα, πρωτεΐνες και ένζυμα. Παρατήρησε ότι η συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου στις ενζυμικές αντιδράσεις είχε καταλυτικό ρόλο στην ενζυμική αντίδραση.

Με αυτό το σκεπτικό, κατασκεύασε μια απλή, εύχρηστη κλίμακα που υπολόγιζε τη συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου σε ένα διάλυμα, γνωστή ως «η κλίμακα του pH». Το επιστημονικό άρθρο που περιέγραφε την κλίμακα του pH, δημοσιεύτηκε το 1909 και περιέγραφε δύο μεθόδους υπολογισμού του pH. Ο πρώτος βασιζόταν στη χρήση ηλεκτροδίων, ενώ ο δεύτερος βασίζονταν στη σύγκριση χρωμάτων μεταξύ διαλυμάτων με γνωστο pH, και ενός διαλύματος με άγνωστο pH. Μέχρι σήμερα, τόσο στα χημικά όσο και στα βιολογικά εργαστήρια χρησιμοποιούνται και οι δύο μέθοδοι υπολογισμού pH, με την μέθοδο των ηλεκτροδίων να έχει μεγαλύτερη απήχηση, επειδή προσφέρει μεγαλύτερη ακρίβεια στις μετρήσεις.

16.01.2021

John Craig Venter (24).png

#σανσήμερα, στις 16 Ιανουαρίου του 1932, γεννήθηκε η Αμερικανίδα ανθρωπολόγος και πρωτευοντολόγος, Dian Fossey.

🖋Μελέτησε τους ορεσίβιους γορίλες και έδωσε μια νέα οπτική στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πρωτεύοντα και τον άνθρωπο. Κατατάσσεται στους πιο σημαντικούς πρωτευοντολόγους, και έγραψε το βιβλίο Γορίλες στην Ομίχλη, το οποίο μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο.🎬

🌍Η Fossey, από νεαρή ηλικία συνειδητοποίησε την αγάπη της για τα ζώα. Έτσι, άφησε τα οικονομικά για να σπουδάσει κτηνιατρική στο University of California, Davis. Λόγω δυσκολιών που αντιμετώπισε άφησε τις σπουδές της και έλαβε, εν τέλει, πτυχίο εργοθεραπείας. Το 1963, έκανε ένα ταξίδι στην Αφρική το οποίο έμελλε να της αλλάξει τη ζωή, καθώς εκεί ήταν η πρώτη της επαφή με τον ορεσίβιο γορίλα. Λίγα χρόνια αργότερα, οι Louis και Mary Leaky αναγνωρίζοντας το πάθος και το ταλέντο της, χρηματοδότησαν την έρευνά της και, έτσι, η Fossey μετακόμισε μόνιμα στην Αφρική.

💫Υπήρξε ενεργό μέλος στην υποστήριξη της διατήρησης της βιοποικιλότητας καθώς αντιτάχθηκε στη λαθροθηρία και τον τουρισμό σε βιότοπους άγριας ζωής. Η Dian Fossey, δολοφονήθηκε μέσα στη σκηνή της στη Ρουάντα μετά από μια δολοφονία ενός γορίλα σε μια επίθεση ληστείας. Παρόλο που ένοχος για τη δολοφονία της κρίθηκε ο συνάδελφός της, ο οποίος και αρνήθηκε την ενοχή του, φαίνεται να υπάρχουν υποψίες για συσχέτιση του θανάτου της με λαθρέμπορους άγριων ζώων.

🏆Η Dian Fossey αποτελεί γυναίκα σταθμό στην επιστήμη, καθώς διεκδίκησε τα δικαιώματα των ζώων και το δικαίωμα στο όνειρο.

23.01.2021

John Craig Venter (27).png

#σανσήμερα,  στις 23 Ιανουαρίου 1918, γεννήθηκε η Αμερικανίδα βιοχημικός και φαρμακολόγος Gertrude "Trudy" Belle Elion. Το 1988, της απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής μαζί με τους George H. Hitchings και Sir James Black, για την επινόηση νέων μηχανισμών ανάπτυξης φαρμάκων. Σε αυτά συγκαταλέγονται: το πρώτο φάρμακο για τη θεραπεία του AIDS (ζιδοβουδίνη, AZT), το πρώτο ανοσοκατασταλτικό φάρμακο για την καταπολέμηση του ποσοστού αποτυχίας στη μεταμόσχευση οργάνων (αζαθειοπρίνη, AZA), καθώς και το πρώτο αντιικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τις μολύνσεις από έρπητα (ακικλοβίρη, ACV).

Στα 15 της έζησε την απώλεια του παππού της από καρκίνο του στομάχου, γεγονός που την ώθησε να ασχοληθεί με την επιστήμη. Αν και προέρχοταν από μη εύπορη οικογένεια, οι υψηλές της επιδόσεις, της παρείχαν την δυνατότητα δωρεάν φοίτησης στο τμήμα χημείας του πανεπιστημίου Hunter College της Νέας Υόρκης. Συνέχισε με το μεταπτυχιακό της, δουλεύοντας όμως παράλληλα ως δασκάλα, μαζεύοντας τα απαραίτητα λεφτά για τη φοίτησή της. Ακόμη και έπειτα από αυτό, η πορεία στην έρευνα δεν ήταν εύκολη όντας γυναίκα, ωστόσο τελικά, μετά από λίγα χρόνια προσλήφθηκε σε φαρμακευτική εταιρεία, τη γνωστή σήμερα ως GlaxoSmithKline.

Η ερευνά της επικεντρώθηκε στη στοχευμένη καταπολέμηση των παθογόνων μικροοργανισμών και καρκινικών κυττάρων. Στόχος της ήταν η κατασκευή φαρμάκων που θα αποτρέπουν την αναπαραγωγή ή/και την επιβίωσή τους, χωρίς όμως να βλάπτουν τον ανθρώπινο ιστό. Η καινοτομία της έγκειτο στις μεθόδους κατασκευής φαρμάκων, σε αντίθεση με τη κλασσική μέθοδο trial-and-error.

30.01.2021

06.01.2021

Olga.png

#σανσήμερα, στις 6 Ιανουαρίου 1921, γεννήθηκε η Γαλλίδα Βιοχημικός Marianne
Grunberg-Manago.

🖋Η Grunberg-Manago σπούδασε βιοχημεία και το 1955, ενώ εργαζόταν ως μεταδιδάκτορας
στο εργαστήριο του Severo Ochoa, ανακάλυψε ένα νέο ένζυμο. Αυτό το νέο ένζυμο, με μια
πρώτη ματιά, φάνηκε να διαθέτει τη δυνατότητα σύνθεσης μορίων νουκλεϊκών οξέων. Έτσι,
πίστεψαν ότι ανακάλυψαν μια νέα RNA πολυμεράση. Η ιδιαιτερότητα αυτού του νέου
ενζύμου ήταν ότι η σύνθεση των μορίων RNA ήταν αντιστρεπτή. Αργότερα, έγινε κατανοητό
ότι το νέο ένζυμο, που ονομάστηκε πολυνουκλεοτιδική φωσφοριλάση, αποδομεί το RNA.

🧪Η ανακάλυψη της πολυνουκλεοτιδικής φωσφοριλάσης, ήταν εξαιρετικά σημαντική, αφού
άλλοι επιστήμονες τη χρησιμοποίησαν, για να γίνει κατανοητός ο γενετικός κώδικας, δηλαδή
ο τρόπος που οι πληροφορίες του DNA περνούν στο RNA και οδηγούν, τελικά, στη
παραγωγή πρωτεϊνών.Το 1959, ο Severo Ochoa μαζί με τον Arthour Kornberg, έλαβαν το
Βραβείο Νόμπελ στην Φυσιολογία και την Ιατρική “για την ανακάλυψη των μηχανισμών
σύνθεσης των νουκλεικών οξέων RNA και DNA”.

🙏Παρότι η Marianne Grunberg-Manago δεν έλαβε το Βραβείο Νόμπελ, η συνδρομή της στη
διάδοση των βιοεπιστημών ήταν καταλυτική. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της
Παγκόσμιας Ένωσης Βιοχημείας καθώς της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών.

13.01.2021

John Craig Venter (22).png

#σανσήμερα, στις 13 Ιανουαρίου του 1960, γεννήθηκε ο Αμερικάνος φυσικός Robert Eric Betzig. Ο Betzig τιμήθηκε με Νόμπελ Χημείας το 2014, για την ανάπτυξη της μικροσκοπίας φθορισμού υψηλής ευκρίνειας, μαζί με τον Stefan Hell και τον William E. Moerner.

🖋Ο Robert Eric Betzig γεννήθηκε και σπούδασε στην Αμερική , ενώ μετά τις διδακτορικές του σπουδές αποφάσισε να αποσυρθεί για λίγο από την έρευνα και να εργαστεί στην εταιρεία του πατέρα του. Επέστρεψε στην έρευνα, διεξάγοντάς την πλέον στη δική του επιχείρηση. Παρόλα αυτά, μετά από χρόνια εντάχθηκε και πάλι στα ακαδημαϊκά δρώμενα, και πλέον διευθύνει το δικό του εργαστήριο στο University of California, Berkeley.

🔬Ο Betzig συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της μικροσκοπίας φθορισμού και της φωτο-ενεργοποιημένης μικροσκοπίας φθορισμού (PALM). Υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε την απεικόνιση δύο φθοριζόντων μορίων, σε θερμοκρασία δωματίου, σε απόσταση μικρότερη των 2 mm που αποτελούσε μέχρι τότε όριο. Το όριο αυτό αφορά το επίπεδο λεπτομέρειας που μπορεί να επιτευχθεί στη μικροσκοπία.

🏆Οι Eric Betzig και William E. Moerner, χρησιμοποιώντας το φαινόμενο του φθορισμού πέτυχαν τη λήψη εικόνων υψηλής ανάλυσης. Με αυτές τις τεχνικές μικροσκοπίας «άνοιξαν» ένα καινούργιο παράθυρο στις απεικονιστικές τεχνικές της βιολογίας, καθιστώντας δυνατή την ανίχνευση και απεικόνιση διαδικασιών εντός ζωντανών κυττάρων.

21.01.2021

John Craig Venter (26).png

#σανσήμερα, στις 21 Ιανουαρίου το 1868, γεννήθηκε ο Γερμανός χημικός Felix Hoffmann, γνωστός για την ανακάλυψη της σύνθεσης της ασπιρίνης.

Ο Hoffmann σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, και το 1984 έγινε μέλος του ερευνητικού προσωπικού της φαρμακευτικής εταιρείας Bayer. Είχε δηλώσει ότι άκουγε τον πατέρα του να παραπονιέται κάθε φορά που λάμβανε σαλικυλικό νάτριο, το μοναδικό τότε διαθέσιμο αναλγητικό για τους ρευματισμούς, για την έντονη πικρή γεύση που αυτό άφηνε. Παρατηρώντας πως η συγκεκριμένη ουσία δημιουργούσε επιπλέον στομαχόπονο, αποφάσισε να επικεντρωθεί και να μελετήσει στο πως θα φτιάξει μια λιγότερο όξινη ουσία ως αναλγητικό.

Τελικά τυχαία, το 1897, ανακαλύπτει ότι ακετυλιώνοντας το σαλικυλικό οξύ με οξικό ανυδρίτη, δημιουργείται ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ASA), σε χημικά σταθερή και καθαρή μορφή. Επρόκειτο για την ανακάλυψη της ουσίας που βαπτίστηκε με το εμπορικό όνομα, «ασπιρίνη» (Aspirin™), το γνωστό μας φάρμακο με αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιπυρετικές ιδιότητες. Ωστόσο, έχει γίνει πολύς λόγος για το αν ο Hoffman ήταν ο πραγματικός εφευρέτης της ασπιρίνης ή το κατάφερε υπο τις οδηγίες του επόπτη του Arthur Eichengrün.

Τέλος, άλλη μια ανακάλυψη του Hoffman, ήταν αυτή της διαμορφίνης, η γνωστή ως ηρωίνη (Bayer), μη γνωρίζοντας, όμως, ότι είχε ήδη εφευρεθεί 23 νωρίτερα από τον C.R. Alder Wright.

28.01.2021

John Craig Venter (28).png

#σανσήμερα, στις 28 Ιανουαρίου 1922 γεννήθηκε ο Αμερικανός βιοχημικός Robert William Holley. Ο Holley υπήρξε πρωτοπόρος στην έρευνα για τον γενετικό κώδικα γεγονός που τον οδήγησε στο να βραβευτεί με το Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής, το 1968, μαζί με τους Har Gobind Khorana και Marshall Warren Nirenberg.

Σπούδασε χημεία στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, στο Urbana-Champaign από όπου αποφοίτησε το 1942, και ξεκίνησε τις διδακτορικές του σπουδές στην οργανική χημεία στο Πανεπιστήμιο Cornell. Έγινε επίκουρος καθηγητής οργανικής χημείας το 1948, και καθηγητής Βιοχημείας το 1962.

Κατά τη διάρκεια του 1955-56 ασχολήθηκε με το RNA. Η έρευνα του Holley για το RNA επικεντρώθηκε, αρχικά, στην απομόνωση του μεταφορικού RNA (tRNA) και, αργότερα, στον προσδιορισμό της αλληλουχίας και της δομής του tRNA της αλανίνης. Ο Holley και η ομάδα του αποκωδικοποίησαν τη δομή του το 1964, η οποία αποτέλεσε και την πρώτη νουκλεοτιδική αλληλουχία ενός ριβονουκλεϊκού οξέος που προσδιορίστηκε ποτέ. Η ανακάλυψή του οδήγησε στην αποκωδικοποίηση της δομής και των υπολοίπων tRNA.


 

John Craig Venter (29).png

#σανσήμερα,  στις 30 Ιανουαρίου 1899 γεννήθηκε ο ΝοτιοΑφρικανός ιολόγος και γιατρός, Max Theiler. Ένας από τους πρωτοπόρους στην έρευνα για τα εμβόλια, ο Theiler βραβεύτηκε το 1951 με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής για την ανάπτυξη εμβολίου ενάντια στον κίτρινο πυρετό.

🖋Γεννήθηκε στην Πραιτώρια, Νότια Αφρική και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Capetown. Πήγε στο Λονδίνο για μεταπτυχιακή εργασία στο St. Thomas's Hospital Medical School, στο King's College London και στο London School of Hygiene & Tropical Medicine. Το 1922 πήρε θέση στο τμήμα Tropical Medicine του Πανεπιστημίου του Harvard. Πέρασε αρκετά χρόνια στην έρευνα της αμοιβαδοειδούς δυσεντερίας, προσπαθώντας να αναπτύξει ένα εμβόλιο για τον πυρετό από δήγματα αρουραίων.
Το 1927 ο Theiler και η ομάδα του απέδειξαν ότι ο κίτρινος πυρετός οφείλεται σε ιό και όχι σε βακτήριο, και με την επίτευξη της μετάδοσης του σε ποντίκια άνοιξε τον δρόμο για εκτεταμένη έρευνα σχετικά με την αντιμετώπισή του. Με τη μετάδοση του ιού σε ποντίκια δημιουργήθηκε μια πιο εξασθενημένη μορφή και ο Theiler διαπίστωσε ότι αυτή παρείχε ανοσία και στους πιθήκους rhesus. Αυτός ο εξασθενημένος ιός του κίτρινου πυρετού που καλλιέργησε σε ποντίκια έγινε η βάση ανάπτυξης 2 εμβολίων που προστάτευαν αποτελεσματικά και τους ανθρώπους από την ασθένεια.

🏆Για το έργο αυτό, ο Theiler έλαβε το βραβείο Νόμπελ του 1951 στη Φυσιολογία και την Ιατρική. Ο Theiler απονεμήθηκε επίσης το Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene's Chalmers Medal το 1939, το μετάλλιο Flattery University του Χάρβαρντ το 1945 και το βραβείο Lasker της Αμερικανικής Δημόσιας Υγείας το 1949.

 

bottom of page